به نقل از «مشرق»

اسرائیل وارد مرحله نابودی و فروپاشی تدریجی شده است

تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۸۰۱۳۷

یک تحلیلگر صهیونیست در گزارشی نوشت: در ۲۹ دسامبر سال ۲۰۲۲ همزمان با قدرت گرفتن مجدد بنیامین نتانیاهو، سومین مرحله که نابودی اسرائیل است کلید خورد.

به گزارش مشرق، میخائیل بریزون نویسنده و تحلیلگر صهیونیست در مقاله‌ای که در روزنامه هاآرتص منتشر شده، به بررسی سناریوهای زوال و نابودی رژیم صهیونیستی پرداخته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در این مقاله بیان می‌کند که رژیم صهیونیستی در مسیر نابودی و فروپاشی داخلی پیش می‌رود و در آینده نزدیک هیچ فرد متمدن اسرائیلی در آن باقی نمی‌ماند و همه آن را ترک می‌کنند و تنها تندروها در اینجا باقی می‌مانند و قدرت را تا زوال و نابودی این رژیم بدست می‌گیرند.

بریزون اظهار داشت که در سال ۱۹۴۸ مرحله امید آغاز شد و در سال ۱۹۶۷ دومین مرحله که مرحله فساد و نابودی بود آغاز شد.

در ادامه این مقاله آمده است که در تاریخ ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲ یعنی از وقتی که بنیامین نتانیاهو مجدداً قدرت را بدست گرفت، مرحله سوم که همان مرحله نابودی است، آغاز شد.

نویسنده بیان کرد که این امر کاملاً قابل پیش بینی و محتوم بود، زیرا پس از ۵۵ سال فساد، خرابکاری، اشغال و خشونت، هیچ راهی برای بهبود اوضاع باقی نمانده است.

وی می‌افزاید که این بار دیگر خبری از روز قیامت دراماتیکی نیست، بلکه ما با فروپاشی تدریجی مواجه هستیم و سرانجام کار به جایی خواهد رسید که دیگر کسی تمایلی به زندگی در اسرائیل (اراضی اشغالی فلسطین) نخواهد داشت و تنها افراد تندرو و کسانی که از نظر عقلی و روانی دچار مشکل هستند، در اینجا باقی می‌مانند و حکمرانی می‌کنند تا سرانجام این رژیم نابود شود.

این نویسنده چپ‌گرا تاکید می‌کند که به مناسبت رسیدن به مرحله نابودی، تلاش کرده تا بفهمد تکمیل این پروژه چقدر زمان خواهد برد، اما وقتی فهمیده که چیزی به پایان راه باقی نمانده غافلگیر شده، زیرا اغلب چیزهایی که می‌بیند نزدیک به نابودی است، همه اموال و دارایی‌های دولت بجای اینکه صرف پیشرفت و جاهای بهتر شود، برای توسعه شهرک‌هایی که تندروها در آن سکونت دارند، صرف شده است و می‌توان گفت که پروژه زوال و نابودی اسرائیل در حال کامل شدن است.

وی در این باره آورده است که برای مثال می‌توان گفت که بخش آموزش کلاً نابود شده، ساخت و ساز بسیار هزینه‌بردار و عقب‌مانده است، به بیماران و سالخوردگان هیچ توجهی نمی‌شود، سلامت و بهداشت کلاً تعطیل است، گرانی سر به فلک کشیده، زیرساخت‌ها سست و ضعیف است و حمل و نقل عمومی مضحک و خنده‌دار است و فقر هر روز افزایش می‌یابد و مذهبی‌ها بر همه چی حاکم شدند، انتقال یهودیان از مناطق مختلف به اسرائیل درگیری و هرج و مرج ایجاد کرده، کارهای پلیس مایه شرم است و خشونت روز به روز بیشتر می‌شود و فساد همه جا سایه افکنده، عدالت از بین رفته و حقوق بشر و برابری دیگر معنایی ندارد.

نویسنده همچنین تاکید کرده که جای بسی تعجب است که اسرائیل در طول ۷۵ سال گذشته نتوانسته حتی یک مشکل از بین مشکلاتی که یک دولت سالم با آن مواجه می‌شود را حل کند، آنگونه که پیداست، این سرنوشت همه دولت‌هایی است که به شهروندان خود خدمت نمی‌کند.

منبع: مهر

منبع: مشرق

کلیدواژه: جشنواره فجر قیمت صهیونیست بنیامین نتانیاهو فلسطین اسرائیل رژیم صهیونیستی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۸۰۱۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرنگونی پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان" رژیم‌ شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ‌ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی،‌ فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.

*ترجمه: مهسا مژدهی

۳۱۱۳۱۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563